ΑΠΟΡΙΕΣ ΕΝΟΣ ΑΣΗΜΑΝΤΟΥ ΨΕΥΤΗ
ή
Η ΠΙΟ ΜΙΚΡΗ ΣΤΙΓΜΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΗΤΑΝ ΟΛΗ ΜΟΥ Η ΖΩΗ
------------
ΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ.
Πόσες φορές είπαμε, όταν ήμασταν παιδιά, ότι θα γίνουμε η εμπροσθοφυλακή τής εμπροσθοφυλακής;
Πόσες φορές είπαμε ότι θα φθάσουμε και θα ξεπεράσουμε τις εσχατιές του ενθάδε;
Πόσες φορές δηλώσαμε ότι θα εξερευνήσουμε το επέκεινα;
Πόσες φορές σχεδιάσαμε να αγωνισθούμε, για να εξερευνήσουμε το πνεύμα στην πιο άδολη ουσία του;
Πόσες φορές αποφασίσαμε να απογυμνωθούμε από τις χυδαίες υλικές ανάγκες;
Πόσες φορές διακηρύξαμε ότι ποτέ δεν θα κάνουμε καμμιά παραχώρηση στην ατιμία και στη βρωμιά;
Πόσες φορές παγιώσαμε την αμετακίνητη και απροσπέλαστη αφοσίωσή μας στο δίκιο του άλλου;
Πόσες φορές δεν πιστέψαμε ότι τα θεόρατα βουνά δεν θα μπορέσουν ποτέ να κρύψουν από εμάς την όλη εικόνα της ύπαρξης;
Πόσες φορές προγραμματίσαμε ότι θα γίνουμε στην ζωή μας εξτρεμιστές αγνότητας σαν τους αναχωρητές τού Σινά;
Πόσες φορές θελήσαμε να θεραπεύσουμε τις Έρημες Χώρες των άναρχων και υπό διάλυση κοινωνιών μας;
ΣΤΗΝ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ.
Πόσες φορές είπαμε ψέμματα σε φίλους και συντρόφους;
Πόσες φορές μάς έπιασαν στα πράσα και πέσαμε από την ανεμόσκαλα των μύθων μας;
Πόσες φορές δεν μας έπιασαν, καταστρέψαμε τις ζωές τους, και μέχρι σήμερα σπιθοβολεί το έγκλημά μας;
Πόσες φορές κοροϊδέψαμε τον εαυτό μας, προκειμένου να κάνουμε κάτι, που στην πραγματικότητα ήταν σκόπιμη και δόλια προδοσία;
Πόσες φορές, μετά από πολύ καιρό, κάποια γεγονότα αποκάλυψαν τα γελοία ψέμματά μας και τις φαιδρές δικαιολογίες μας;
Πόσες φορές δεν προδοθήκαμε εμείς οι ίδιοι από μόνοι μας, και με θόρυβο καταπέσαμε από τα περιφραγμένα πεζούλια τής προστασίας μας;
Πόσες φορές προσπαθήσαμε να κρύψουμε κάποια άγνωστη ατιμία μας, για την οποία ντρεπόμαστε, αλλά στο τέλος δεν τα καταφέραμε;
Πόσες φορές αρχίσαμε να μασάμε τα λόγια μας, άλλαξε το χρώμα τού προσώπου μας, αλλά και ο τόνος της φωνής μας, όταν λέγαμε τα ψέμματά μας;
Πόσες φορές κοροϊδέψαμε τον εαυτό μας, προκειμένου να κάνουμε κάτι, που στην πραγματικότητα ήταν σκόπιμη και δόλια προδοσία;
Πόσες φορές, μετά από πολύ καιρό, κάποια γεγονότα αποκάλυψαν τα γελοία ψέμματά μας και τις φαιδρές δικαιολογίες μας;
Πόσες φορές δεν προδοθήκαμε εμείς οι ίδιοι από μόνοι μας, και με θόρυβο καταπέσαμε από τα περιφραγμένα πεζούλια τής προστασίας μας;
Πόσες φορές προσπαθήσαμε να κρύψουμε κάποια άγνωστη ατιμία μας, για την οποία ντρεπόμαστε, αλλά στο τέλος δεν τα καταφέραμε;
Πόσες φορές αρχίσαμε να μασάμε τα λόγια μας, άλλαξε το χρώμα τού προσώπου μας, αλλά και ο τόνος της φωνής μας, όταν λέγαμε τα ψέμματά μας;
Πόσες φορές με τις απάτες και τις προδοσίες μας κόψαμε κάθε διάβαση, κάθε γέφυρα και κάθε διέξοδο σε κάποιο σύντροφο ή φίλο ή απλό συνάνθρωπο;
Πόσες φορές οδηγήσαμε με τα ψέμματά μας άλλους ανθρώπους σε πίκρες και σε συμφορές, που κατά ελαχιστότατο όριο μπορεί η διανόηση να συλλάβει;
ΑΠΟΡΙΑ.
Μετά από 35000 χρόνια ζωής, ο άνθρωπος του Κρο Μανιόν δεν έφθασε ακόμη στο σημείο να γίνει άνθρωπος;
Φ. Λ.
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑ ΑΠΟΡΙΑ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά από 35.000 χρόνια ζωής, ο άνθρωπος του Κρο Μανιόν δεν έφθασε ακόμη στο σημείο να γίνει άνθρωπος;
ΤΡΑΓΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ΟΧΙ.
Πώς να στοχεύσει ένας τυφλός;;;
Εδώ βρίσκουμε ένα πεζό-ποίημα, που όμοιό του δεν υπάρχει στο WEB ή στα βιβλία που διαβάζω.
Εγκληματείς που κάθεσαι και ζεις σε μια μικρή και ρημαγμένη χώρα και δεν πας στην Νέα Υόρκη σου και να γράψεις ένα ποταμό βιβλίων.
Άντζι έγραψες ένα έντονα ποιητικό σχόλιο,
Διαγραφήαποτελούμενο από τρεις ξεχωριστές ενότητες.
Αλήθεια, πώς να στοχεύσει ένας τυφλός;
Ή πώς ο συνήθης άνθρωπος να βρει τον στόχο, όντας άτομο που εθελοτυφλεί για τα πάντα, στοχεύοντας μόνο τον εαυτό του;
Πράγματι. Το Μεγάλο Μήλο διαφέρει ριζικά από όλη την άλλη Αμερική, και μπορεί πάντα να αποτελέσει μια αξιόπιστη λύση.
Very powerful writing...
ΑπάντησηΔιαγραφή"How many times.....????"
For me, in this moment especially, it is a great reminder to let go of the complacency of my so called "Maturity".
To pro-actively, with each new breath, do my best in re-directing my attention and aligning my actions with the virtuous choices of my(our collective)youthful heart(s).
I am sure after each time I read this more will be revealed and inspire me to do better.
Absolutely great prose, thank you for this Foivos.
Ένας σοφός μπορεί να φθάσει στην αλήθεια;
ΔιαγραφήΜπορεί να δώσει όλες τις απαντήσεις;
Μάλλον ένα μικρό μέρος της αλήθειας μπορεί να φθάσει ή και καθόλου.
Την πραγματική αλήθεια, την πραγματική ομορφιά, μπορεί να την πλησιάσει μόνο η ευαίσθητη καρδιά.
Είναι πλασμένη γι' αυτό.
Και μόνο αυτή μπορεί να επισημάνει, πόσο πολύ άλλαξε ο δρόμος τού κατόχου της, από τότε που είχε αποφασίσει να γίνει στην ζωή του "εξτρεμιστής αγνότητας"...
Ευχαριστώ Josephine.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο περιγιάλι το κρυφό
ΑπάντησηΔιαγραφήκι άσπρο σαν περιστέρι
διψάσαμε το μεσημέρι
μα το νερό γλυφό.
Πάνω στην άμμο την ξανθή
γράψαμε τ’ όνομά της
Ωραία που φύσηξε ο μπάτης
και σβήστηκε η γραφή .
Με τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος
πήραμε τη ζωή μας· λάθος!
κι αλλάξαμε ζωή.
...........................
Διαβάζοντας σε , τούτοι οι στίχοι μου έρχονται σχεδόν αυτονόητα στο νου...
Κι αναρωτιέμαι τώρα δα, πλαστήκαμε για κάτι όμορφο? γεννηθήκαμε με το καλό μέσα μας κι αυτό αλλοιώθηκε? Η μήπως ήρθαμε με μια έμφυτη κακία , έρμεα των παθών μας , που θα παλεύουμε μια ολάκερη ζωή να διαχειριστούμε ...
Μήπως τελικά η ανθρώπινη φύση , μέσα από τα πάθη της, θα παραμένει μόνιμα επιρρεπής, σε ότι η ίδια θα ορίζει λάθος και κακό.. Και γιατί αλήθεια η αρετή , το ήθος και γενικά η ανθρώπινη ποιότητα και ομορφιά , χρειαζόταν πάντα κόπο και προσπάθεια , νόμο και τιμωρία για να επιβληθεί? Και γιατί για χιλιετίες τελικά ο άνθρωπος έμεινε αυτό που ούτε ο ίδιος δεν ενέκρινε κατά βάθος...
Αξίζει να υπογραμμιστεί η ελπίδα για τη μία στιγμή, που οι άνθρωποι , είναι αυτό που ξεκίνησαν και θα επιθυμούσαν να είναι..Ότι οι ίδιοι εγκρίνουν !!! Καλοί και αληθινοί!! Πόσο μπορεί να τεντωθεί άραγε μια τέτοια στιγμή στην μηδαμινή αιωνιότητα των κοινών θνητών...
Βαθύς και τολμηρός ο προβληματισμός σου Φοίβο, σε ένα ανεπανάληπτο κείμενο, απόλυτα εύληπτο, δίχως να στερείται την απίστευτη ποιότητα και οξυδερκή δόμηση της γραφής σου...
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν να κάνουν με μάχες εναντίον του απόλυτου σκότους,
Διαγραφήδεν έχουν να παλέψουν κατά πανίσχυρων δυνάμεων,
δεν είναι υποχρεωμένοι να γίνουν ήρωες,
δεν ζητά κανείς τίποτα από αυτούς.
Αλλάζουν όμως με το πέρασμα του χρόνου και βυθίζονται σε μια θάλασσα από ψέμματα βολέματος και τακτικές αυτοεξευτελισμού.
Πιστεύω Ευαγγελία ότι ο προβληματισμός σου είναι σωστός.
Μήπως η εκ γενετής ροή μας είναι προς το κακό;
Μήπως θα έπρεπε να ερευνήσουμε διεξοδικά τα πράγματα και να αναθεωρήσουμε μερικά από τα αμετακίνητα δόγματά μας;
Σε ευχαριστώ και σένα.
La bugia fa star male? perché...? la coscienza dell’uomo non ha riposo se non nella verità.....È come se ci sentissimo sporchi dentro, come se avessimo tradito i nostri principi, tradito qualcuno che aveva fiducia in noi: ci si sente obbligati sia nei confronti della persona alla quale abbiamo detto una bugia ma anche nei confronti della nostra coscienza. ....ci si sente dei veri e propri traditori e ci si mortifica rendendosi conto che ora si ha un peso ancora più grande da sopportare e di conseguenza ci si pente di non aver detto la verità.....ma ormai non si può tornare indietro, perché dicendolo dopo si peggiora la situazione..... ecco perché è importante dire la verità fin da subito altrimenti si entra in un vortice di conseguenze inaspettate e di situazioni che ci si rivolgono contro. La verità dovrebbe essere valorizzata perché è uno dei pochi principi che accomuna.....è qualcosa di cui l’umanità ha bisogno per mantenere l’ordine e il rispetto reciproco.....perché quando si arriva ad un obiettivo sapendo di aver mentito e di aver fatto soffrire qualcuno non ci si sente soddisfatti, anzi è allora che ci rendiamo conto di ciò che veramente è la verità, ovvero qualcosa che ci fa sentire sereni..... che ci fa stare bene con gli altri e soprattutto ......con noi stessi.....
ΑπάντησηΔιαγραφήGli uomini poi non fuggono tanto l’essere ingannati.... quanto l’essere danneggiati dall’inganno? Essenziale quest'ultima affermazione quasi fosse un’esplicita dichiarazione di autoconsapevolezza del genere umano, di ennesima dissimulazione perpetrata per la salvezza della specie. ..non è allora l’inganno che conta, ma il danno che ne deriva? ......e qualcosa di simile avviene per la verità: viene accettata solo se positiva o costruttiva, altrimenti viene radicalmente combattuta e rifiutata?......uno scavo nel pensiero dell’uomo, nel nostro comune patrimonio genetico, poiché si aspira a scoprire quanto profonda sia la cicatrice originata dall’abbandono di Dio, dalla consapevolezza di aver smarrito la fiducia, o forse la speranza, nell’esistenza di una sovrastruttura, di una mente creatrice, di un comune padre della specie. ....allora la verità è capace di toccare il cuore umano?Immaginatevi per un attimo un mondo senza più bugie.. un mondo dove possiamo credere a tutte le notizie, senza andare ogni volta a dover controllare perchè sappiamo che nessuno ci vuole ingannare, pensate il poter contare su una persona veramente e non dover ogni giorno dover capire dover avere timore che un giorno potreste scoprirla finta, che nascondeva qualcosa...... spesso nascondendo, volendo far apparire le cose in modo diverso, finiamo per non capirci.......sono scappatoie per non affrontare la realtà.
La verità ci rende liberi, questo è quello che ci dice il vangelo di Giovanni “conoscerete la verità e la verità vi farà liberi” (Gv 8,32).... liberi di essere noi stessi, di non dover apparire perché pesante la schiavitù del dover nascondere del dover sperare che nessuno mai scopra ciò che nascondiamo; semplice...... libero chi non ha segreti, chi non deve coprire bugie......urlando al mondo ......Foivos un articolo potente, coraggioso, profondo.....fastidioso.....behhh...scrivi...scrivi.....tu illumini......la strada..............
Σε αντίθεση με τα ψέμματα και τις αυταπάτες, μπορούμε να αναγνωρίζουμε την ύπαρξη ενός πράγματος ανάμεσα στα άλλα, ωστόσο δεν μπορούμε να την περιγράψουμε και να την αποδείξουμε εύκολα στα λόγια. Δηλαδή δεν μπορούμε εύκολα να αποδείξουμε την αλήθεια του.
ΔιαγραφήΠαρόμοια, μπορούμε ν’ αναγνωρίζουμε την αλήθεια στον συνδυασμό των γνωστικών δεδομένων, ωστόσο δεν μπορούμε να την αποδείξουμε και να την συμπεράνουμε πάντοτε εύκολα, χωρίς να καταφύγουμε σε πλήθος άλλων γνώσεων.
Από την άλλη πλευρά, το ψέμμα πολύ συχνά λειτουργεί σαν ένα μετακινούμενο κάλυμμα, που το χρησιμοποιούμε, για να καλύψουμε τα κομμάτια, στα οποία κόψαμε τους άλλους ή για να σκεπάσουμε τα κομμάτια του εαυτού μας, που δεν μας αρέσουν, που μας κάνουν να ντρεπόμαστε, εάν αποκαλυφθούν.
Ευχαριστώ για το σχόλιό σου Νάδια. Είναι προϊόν μιας βαθειάς γνώσης και σκέψης.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο ξεκίνημα είμαστε οραματιστές, μαχητές του δικαίου, αθώοι, στοχαστές, επαναστάτες.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην ωριμότητα....η απόλυτη διάψευση όλων των παραπάνω....!
Ξεκινάμε σαν άνθρωποι και καταλήγουμε ..... ειλικρινά δεν ξέρω τι....ακόμα και τα ζώα σέβονται το είδος τους και τον τόπο που τους φιλοξενεί.....
Θα συμφωνήσω με την Angie....είναι ένα πραγματικά μοναδικό δοκίμιο !!!!!!!!!!!
Μ Π Ρ Α Β Ο ΦΟΙΒΟ ειλικρινά Μ Π Ρ Α Β Ο ....συνέχισε με το ίδιο πάθος.... έχεις απίστευτους θαυμαστές σε αυτό τον χώρο ....φάντασου τι θα γίνει αν τα εκδόσεις...
Μια μεγάλη φενάκη, ένα τραγικό λάθος έχει επικρατήσει σε όλες τις κοινωνίες, σε όλη τη γη.
ΔιαγραφήΠιστεύουν όλοι ότι η διεκδίκηση της «ουτοπίας», ως μηχανισμού υπεράσπισης των ανθρωπίνων ονείρων και αξιών, εντοπίζεται στη «νεότητα» και αντιβαίνει την «ωριμότητα».
Δηλαδή αν χαρακτηρίζει κάτι την «ωριμότητα», αν αυτή προορίζεται για κάτι, είναι μόνο η διαχείριση της «ήττας».
Τρομερό λάθος.
Αυτό έχει οδηγήσει στον πρόωρο ενταφιασμό όλων των ονείρων που κάνουμε.
Αυτό έχει οδηγήσει στο να βλέπεις γύρω σου ακμαίους ανθρώπους, να περιφέρουν απελπισμένοι το άδειο σαρκίο τους, αντί να αγωνίζονται για τα ιδεώδη τους.
(Υπάρχει βέβαια και μεγάλη ευθύνη τής παγκόσμιας άρχουσας τάξης στη διαμόρφωση της νοοτροπίας αυτής, αλλά αυτό είναι θέμα που θα το αναλύσουμε κάποια άλλη φορά ξεχωριστά.)
Έχεις πολύ δίκιο στην σύγκριση και αντιδιαστολή που κάνεις μεταξύ ανθρώπων και ζώων. Καταλυτική η σύγκριση...
Και, σ' ευχαριστώ.
Σε αντίθεση με όλα τα άλλα ζώα που παρέμειναν στο στάδιο, στο οποίο βρέθηκαν «εκ του φυσικού», ο άνθρωπος σημείωσε εντυπωσιακή και αξιοθαύμαστη πρόοδο σε όλους τους τομείς της δραστηριότητάς του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως ήταν φυσικό, οι πρώτοι πολιτισμοί του ανθρώπου είχαν περισσότερο υλικό χαρακτήρα, γιατί αποσκοπούσαν στη δημιουργία συνθηκών απαραίτητων για την αντιμετώπιση των φυσικών επιδράσεων. Η σταδιακή ικανοποίηση των βασικών αναγκών έδωσε τη δυνατότητα στον άνθρωπο να επιδιώξει και ανώτερες μορφές πολιτισμού, που κορυφώθηκαν κατά καιρούς σε εκπληκτικά, πράγματι, δημιουργήματα.
Ο σημερινός πολιτισμός γίνεται αντικείμενο σκληρής αμφισβήτησης και επίκρισης από πολλούς, που ούτε ονειροπαρμένοι ούτε ανεδαφικοί και ασυγχρόνιστοι είναι. Πνευματικές κορυφές της Επιστήμης και της Τέχνης, πολιτικές προσωπικότητες, αλλά και απλοί άνθρωποι επισημαίνουν τις αδυναμίες και τα τρωτά του σύγχρονου πολιτισμού. Διαπιστώνουν με ανησυχία ότι ο πολιτισμός μας έχει ή διατηρεί κάποιες θετικές πλευρές αλλά έχει πολλά αρνητικά στοιχεία, συνοδεύεται από πάρα πολλές αδυναμίες. Το να παρασιωπούμε τα αρνητικά στοιχεία του πολιτισμού μας, να συγκαλύπτουμε τις αδυναμίες του, να ανεχόμαστε τις αβαρίες του, δεν είναι πράξη σύνεσης. Οι προβολείς της αλήθειας πρέπει να στραφούν προς κάθε κατεύθυνση, το νυστέρι της ανατομίας πρέπει να χωθεί βαθιά και τα παραπετάσματα οποιασδήποτε σκοπιμότητας πρέπει να πέσουν, για να φανεί το αληθινό πρόσωπο του πολιτισμού αυτού.
Ενώνουμε κι εμείς την φωνή μας με τους παραπάνω φωτισμένους, ζητάμε να γίνουν οι πρέπουσες τομές, όσο σκληρές και αν είναι, και φωνάζουμε δυνατά απορώντας:
Μετά από 35.000 χρόνια ζωής και εξέλιξης, ο άνθρωπος του Κρο Μανιόν ακόμη να φθάσει στο σημείο να γίνει άνθρωπος;
Σπαρακτικό μέσα στην αλήθεια του όσο και συγκλονιστικό το νέο πόνημα - πεζοποίημα σου "ασήμαντε ψεύτη" μου.
Και ο δεύτερος τίτλος σου, πραγματικά είναι άπαιχτος.
Η ΠΙΟ ΜΙΚΡΗ ΣΤΙΓΜΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΗΤΑΝ ΟΛΗ ΜΟΥ Η ΖΩΗ....!
Αυτός ο τίτλος είναι ένα ποίημα από μόνος του.
Εξετάζοντας προσεκτικά το ζήτημα της πορείας του πολιτισμού, βλέπομε ότι η πείρα έδειξε πως ο άνθρωπος οφείλει να σταθμίσει πολύ συνετά την παραπέρα πορεία του, πως η τεχνολογία (και μάλιστα στην εξουσία και στη διάθεση λίγων) δεν είναι αρκετή, για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην αληθινή ευτυχία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την τεχνολογία ο άνθρωπος κατόρθωσε πράγματι να δαμάσει σε βαθμό εκπληκτικό την φύση και να δημιουργήσει εντυπωσιακά έργα. Αλλά τα έργα αυτά δεν έχουν πνοή. Και όπως ξέρουν όλοι, είναι σχεδόν σίγουρο πως δεν έχουν ούτε διάρκεια.
Η τεχνολογία μεταμορφώνεται και αλλάζει αδιάκοπα. Ό,τι θαυμάζουμε σήμερα, μας αφήνει αδιάφορους την επόμενη. Η τεχνολογία είναι ποσότητα, δεν είναι ποιότητα.
Είναι άραγε υπερβολική η άποψη ότι ο σύγχρονος άνθρωπος, με την υπερβολική ανάπτυξη της τεχνολογίας, την καταστροφή της φύσης και τη διάλυση δοκιμασμένων μορφών πολιτισμού, κινδυνεύει να γίνει αρχιτέκτονας της δικής του καταστροφής;;;
Επομένως, μετά από 35.000 χρόνια ζωής και εξέλιξης, ο άνθρωπος του Κρο Μανιόν θα φθάσει στο σημείο να γίνει άνθρωπος πραγματικός;
Ή όλα αυτά τα χρόνια βαδίζει αργά αλλά σταθερά οργανώνοντας την εξαφάνισή του;
Ευχαριστώ Ιόλη.
Ο ασήμαντος ψεύτης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ κακομοίρη άνθρωπε, είπε δυνατά, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, και αντί γι' αυτά, εσύ βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία!
Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις -το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα τότε είναι πολύ αργά.
Ας ανασκουμπωθούμε εμείς που το ξέρουμε, ας σύρουμε να το πούμε, μπορεί να μας ακούσουν!
Γιατί μόνο τότε θα ελευθερωθούμε πραγματικά και εμείς και οι άλλοι.
Και τι σημαίνει Ελευθερία;
"Ελευτεριά θα πει, να μάχεσαι στη γης χωρίς ελπίδα"!
Χρησιμοποιώντας κατάλληλα μερικά λόγια του μεγάλου Καζαντζάκη, βλέπουμε εύκολα, γιατί δεν πρέπει ποτέ να χάνουμε τα όνειρα και τα ιδανικά της νεανικής ηλικίας.
Ποτέ δεν θα ελευθερωθούμε από τα πολλά δεσμά μας, εάν δεν έχουμε το ηθικό ύψος να μένουμε πιστοί και να ακολουθούμε τα οράματα των πρώτων χρόνων της συνειδητοποίησής μας.
Οι ερευνητές και οι επιστήμονες της ανθρώπινης συμπεριφοράς, οι οποίοι μελετούν τις ψυχολογικές διεργασίες, από τις οποίες περνά ο νέος άνθρωπος κατά την πορεία του προς την ενηλικίωση, καταγράφουν πολύτιμες παρατηρήσεις, και μας τροφοδοτούν με γνώσεις αξιοποιήσιμες προς την πλευρά της καλύτερης κατανόησης όσων περιέχονται στο ποίημα.
ΔιαγραφήΟι γνώσεις αυτές φωτίζουν επίσης τον προβληματισμό σχετικά με τα πιθανά λάθη που μπορεί να γίνουν, όταν πιέζουμε προς μια την άλφα ή τη βήτα μορφή διατήρησης της επαναστατικότητας, με προδιαγραφές ασύμβατες με την ιδιοσυστασία και τις δυνατότητες του αναπτυσσόμενου παιδιού, εφήβου ή νέου ανθρώπου.
Εν τέλει, συμφωνώ με τον παγκόσμιο Καζαντζάκη και με σένα.
"Ελευτεριά θα πει, να μάχεσαι στη γης χωρίς ελπίδα".
Γιατί μόνο όταν όλες οι γέφυρες πίσω σου έχουν κοπεί, τότε δίνεις το 150% των δυνατοτήτων σου, και τότε είναι που τα θαύματα συμβαίνουν.