 |
| Καλλιτεχνική απόδοση ενός Ονείρου από τη γνωστή φωτογράφο κ.ά., τη Natassa Dialisma, συνεργάτιδα τού MIND εδώ και αρκετούς μήνες |
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ
Το ζήτημα της αποκλειστικότητας και εν γένει της προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων στο Διαδίκτυο, είναι ένα θέμα που προκαλεί μεγάλες και καθημερινές αντιπαραθέσεις.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα πνευματικά δικαιώματα πρέπει να προστατεύονται. Η υπερβολή όμως μερικές φορές οδηγεί σε γελοία αποτελέσματα. Έχουμε φθάσει στο σημείο π.χ. να διαγράφονται από το ΥΤ παλιά, χιλιοπαιγμένα τραγουδάκια, λόγω δήθεν καταπάτησης της πνευματικής ιδιοκτησίας, επειδή κάποιος έμπορος νομίζει ότι είναι πιθανόν να χάσει μερικά cents.
Στην τελική ανάλυση δεν καταλαβαίνει ο ανόητος ότι εγώ, σαν νέος ακροατής, μόνο έτσι θα μάθω την ύπαρξή του, και μετά θα πάω να αγοράσω το μουσικό CD που αυτός πουλάει, ώστε να εντάξω στη δισκοθήκη μου και αυτό και άλλα σχετιζόμενα με αυτό τραγούδια.
Στην τελική ανάλυση δεν καταλαβαίνει ο ανόητος ότι εγώ, σαν νέος ακροατής, μόνο έτσι θα μάθω την ύπαρξή του, και μετά θα πάω να αγοράσω το μουσικό CD που αυτός πουλάει, ώστε να εντάξω στη δισκοθήκη μου και αυτό και άλλα σχετιζόμενα με αυτό τραγούδια.
Παραθέτω σχετικά ένα απόσπασμα από εργασία του άριστου γνώστη του θέματος, ευρωβουλευτή του σουηδικού κόμματος των πειρατών, κ. Christian Engström:
"Η σημερινή νομοθεσία περί κοπυράιτ είναι εκτός ισορροπίας και σε δυσαρμονία με την εποχή μας.
Έχει μετατρέψει το σύνολο της νέας γενιάς σε εγκληματίες στα μάτια του νόμου, σε μια μάταιη προσπάθεια να σταματήσει την τεχνολογική ανάπτυξη.
Ωστόσο, η ανταλλαγή αρχείων συνεχίζει να αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Ούτε η προπαγάνδα, ούτε οι τακτικές φόβου, ούτε η σκληρότερη νομοθεσία, είναι σε θέση να σταματήσουν αυτή την εξέλιξη.
Είναι αδύνατο να επιβληθεί η απαγόρευση της μη κερδοσκοπικής ανταλλαγής αρχείων, χωρίς να παραβιάζονται θεμελιώδη δικαιώματα".
 |
| Η προσφορά ενός φιλιού και η ενεργός θηλυκότητα. Έξοχης πρωτοτυπίας έργο της Natassa Dialisma. |
Τα παραπάνω όμως δεν μπορούν βέβαια να γίνουν σημαία ολοκληρωτικής ασυδοσίας επάνω στο θέμα της κάλυψης και προστασίας του σκεπτόμενου ανθρώπου και δημιουργού.
Ύστερα λοιπόν από όλα αυτά, πρέπει να πούμε ότι τα κείμενα του MIND που προέρχονται από κοινή χρήση και πηγές κοινής χρήσης (Creative Commons, Wikipedia, etc) είναι βέβαια απολύτως ελεύθερο να επαναχρησιμοποιηθούν. Τα υπόλοιπα όμως, που είναι προϊόντα γνώσης, κρίσεως και κριτικής ματιάς, έμπνευσης, ταλέντου, προσωπικής εργασίας, μετάφρασης, προσωπικής καλλιτεχνικής δημιουργίας κλπ, καλύπτονται από την προστασία του κοπυράιτ και την υπάρχουσα νομοθεσία, πολλά από αυτά θα αποτελέσουν ή έχουν ήδη αποτελέσει αντικείμενα βιβλίων ή καλλιτεχνικών εκθέσεων, και δεν επιτρέπεται η ολική ή μερική επαναχρησιμοποίησή τους χωρίς την άδεια του συγγραφέα τους ή του δημιουργού τους.
 |
| Φωτογραφία έξοχου καλλιτεχνικού συμβολισμού τής Nuria G. Pilan, εκλεκτής συνεργάτιδας τού MIND από την Ισπανία |
Σχετικά με το τι γίνεται στα ξένα κράτη, όσον αφορά την οργανωμένη προσπάθεια των εμπορικών κολοσσών να απαγορεύσουν το "share", oι ερευνητές της Ελβετικής κυβέρνησης δεν βρήκαν καμμία αλλαγή στο ποσό του λαϊκού διαθέσιμου εισοδήματος,
που δαπανάται για μουσική και ταινίες, παρά το γεγονός ότι περίπου το
ένα τρίτο των Ελβετών εμπλέκονται σε κάποια μορφή κατεβάσματος και ανταλλαγής.
Έτσι η
Ελβετική κυβέρνηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι καμμία αλλαγή στην
νομοθεσία δεν ήταν απαραίτητη και κάλεσε τη βιομηχανία της ψυχαγωγίας να
αναπτυχθεί και να προσαρμοσθεί στις αλλαγές της τεχνολογίας και στις
συνήθειες των καταναλωτών, αντί να προσπαθεί να καταστείλει την πρόοδο και να ποινικοποιήσει μια συνήθη και αγαπημένη λαϊκή δραστηριότητα.
Τις ίδιες ενέργειες έκανε και στις ίδιες αποφάσεις κατέληξε και η Ολλανδική κυβέρνηση. Εκεί η πρόταση να θεωρείται παράνομο το κατέβασμα ταινιών και μουσικής
απορρίφθηκε από το ολλανδικό κοινοβούλιο, λόγω των ανησυχιών ότι
θα
περιορίσει την ελεύθερη ροή των πληροφοριών,
θα αποτελέσει εισβολή στην
ιδιωτική ζωή των πολιτών και
θα ανοίξει την πόρτα στην Ολλανδία σε εταιρείες, που κυνηγούν πολίτες για “πνευματικά δικαιώματα”.
θα ανοίξει την πόρτα στην Ολλανδία σε εταιρείες, που κυνηγούν πολίτες για “πνευματικά δικαιώματα”.
 |
| Έργο της Nur Pilan με ευφυείς αναφορές σε αγαπημένα χρηστικά αντικείμενα |
La scienza ha fatto una nuova, sensazionale scoperta. Uno studio americano dimostra che il cervello vive ciò che legge: così le parole lette diventano realtà. Secondo gli scienziati autori dell'articolo pubblicato su "Psychological Science" quando leggiamo un libro nella nostra testa si attivano le stesse aree che si metterebbero in moto se ci trovassimo realmente nella situazione descritta. Le immagini dell'attività cerebrale, ottenute con la tecnica della risonanza magnetica hanno confermato che la nostra mente reagisce ai brani scritti attivando le stesse regioni che "si illuminerebbero" se quegli eventi accadessero davvero. I ricercatori hanno individuato sei aree del cervello che si attivano quando viviamo cambiamenti riguardanti le persone, gli oggetti, lo spazio, il tempo, gli obiettivi o le cause di un'azione.....
ΑπάντησηΔιαγραφήCOPYRIGHT?....Scusate l'ironia.........ma credo che tutto il problema dovrebbe essere ridimensionato........o almeno affrontato con occhio critico...ma.....aperto al nuovo.....LA CONOSCENZA NON E' SOGGETTA AI DIRITTI D'AUTORE.
Differenza tra copyright e diritto d'autore
il diritto di autore appartiene a chi ha PRODOTTO un opera d'ingegno ed associato ha pure il diritto di edizione, e sfruttamento economico dal commercio dell'opera.
Sono però due diritti separati e l'autore può cedere il diritto di edizione e sfruttamento economico ad altri (editore).
Il copyright dovrebbe essere il diritto che ha chi sfrutta economicamente l'opera impedendo ad altri non titolari del diritto di pubblicazione di copiarla e di divulgarla anche senza vantaggio economico.
Il diritto di autore è inalienabile, chi compra il diritto di pubblicazione deve sempre indicare chi sia l'autore dell'opera , salvo patto contrario.
L'autore che ha ceduto il diritto di pubblicazione ad altri non può più procedere a commercializzare la sua opera avendo perso/ceduto il diritto ma continua ad essere indicato come autore. Il diritto di autore è eterno quello di pubblicazione cessa dopo 50 anni dalla morte dell'autore.
....CHIUNQUE ADESSO PUO' PUBBLICARE LA DIVINA COMMEDIA, MA DEVE SEMPRE INDICARE CHE L'AUTORE E' DANTE ALIGHIERI
Three colossal comments on this short article on the copyright theme...!
ΔιαγραφήThank you ladies.
I agree with your words and opinions Nadia.
I like this phrase: "KNOWLEDGE IS NOT A SUBJECT TO COPYRIGHT (IN THE INTERNET AREA)".
Of course, a discreet protection of the works which marketed for the first time must exists.
The creator or the artist must be informed and asked...
Κάθε δημιουργός συνδέεται πνευματικά και ψυχικά με το δημιούγημά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πνευματική ιδιοκτησία και η προστασία της ξεκινά από τα ειδικά προνόμια που παραχωρήθηκαν στους τυπογράφους στα μισά του 15ου αιώνα. Το οξύμωρο ήταν ότι προστατεύονταν μόνο οι τυπογράφοι και η οικονομική τους επένδυση σε εξοπλισμό και όχι οι δημιουργοί.
Δικαιώματα πνευματικά στο δημιουργό αναγνωρίζονται πρώτη φορά στην Αγγλία στις αρχές του 18ου αιώνα με το νόμο «Act for the Encouragement of Learning, by vesting the Copies of Printed Books in the Authors or purchasers of such Copies, during the Times therein mentioned" (Act 8 Anne C 19). Για να φθάσουμε στη Γαλλική Επανάσταση και να θεσπιστούν νόμοι οι οποίοι αναγνωρίζουν το θεμελιώδες δικαίωμα του δημιουργού στο έργο του και την υποχρέωση του νόμου να το προστατεύει.
Σημαντική η υπογραφή της Διεθνούς Σύμβασης της Βέρνης στο τέλος του 19ου αιώνα, στην οποία η πνευματική ιδιοκτησία αναγνωρίζεται ως αντικείμενο διεθνούς προστασίας.
Τι προστατεύεται, η ιδέα ή το αποτυπωμένο έργο; Φυσικά το αποτυπωμένο έργο. Η ιδέα ανήκει αποκλειστικά και μόνο στο δημιουργό της, είναι αδύνατον να κλαπεί και δεν χρειάζεται προστασία. Είναι το κλειδί με το οποίο μπορεί ο κάθε δημιουργός να αποδείξει ότι ένα έργο είναι δικό του. Μόνο ο δημιουργός μπορεί να επαναλάβει τα στάδια υλοποίησης της ιδέας, να εξηγήσει, να είναι γνήσιος ο λόγος του γύρω από το έργο.
Ο νόμος όσο και να εξελίχθηκε και βελτιώθηκε, συνεχίζει να προστατεύει τους «τυπογράφους», τις εταιρείες και τα ακριβοπληρωμένα στελέχη τους. Το κύριο ενδιαφέρον παραμένει γύρω από τα διαφυγόντα κέρδη των εταιρειών.
Ειδικά στο διαδίκτυο, ο δημιουργός γνωρίζει ότι το έργο του θα κυκλοφορήσει με ποικίλους τρόπους. Θα αντιγραφεί, παραποιηθεί, οικειοποιηθεί. ‘Ενας από τους σκοπούς του διαδικτύου είναι η πρόσβαση στην πληροφορία και η αναμετάδοσή της με ευκολία και σχεδόν μηδενικό κόστος.
Για τον δημιουργό κύριο είναι το ηθικό δικαίωμά του για τη διαχείριση του έργου του. Δευτερεύον αλλά επίσης σημαντικό, το θέμα της οικονομικής εκμετάλλευσης του έργου.
(συνεχίζω, διότι δεν δεχόταν ολόκληρη την απάντηση)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν καλλιτέχνης η ίδια, πιστεύω ότι ένα έργο ανήκει μόνο στον εαυτό του από τη στιγμή που θα εκτεθεί/δημοσιοποιηθεί. Σε μένα ανήκει πάντα η ιδέα η οποία το δημιούργησε και θα το εξελίξει σε επόμενα έργα. Και φυσικά το πρωτότυπο. (αυτό αφορά το κομμάτι της οικονομικής εκμετάλλευσης)
Το ίδιο το έργο θα αντιγραφεί, προωθηθεί, μοιρασθεί με ή χωρίς το όνομα και την άδειά μου. Χάνοντας χρήματα εγώ.
Η επιλογή και η απόφαση να κινηθεί ένα έργο στο διαδίκτυο δεν είναι πλέον προσωπική. Θα κινηθεί με ή χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του δημιουργού του. Στον αιώνα των μέσων και της διακίνησης της πληροφορίας θα ήμασταν αφελείς εάν πιστεύαμε σε ανάλογες απαγορεύεις.
Το σημαντικό είναι η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ των χρηστών στην αναφορά των πηγών τους.
Το ηθικό δικαίωμα, η οικονομική εκμετάλλευση και η επένδυση συνιστούν τα δύο βασικά σημεία όπου διαφοροποιείται και η νομοθεσία ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. (Droit d' auteur & copyright- πνευματικά δικαιώματα, πνευματική ιδιοκτησία)
Η τάση είναι να συγκλίνουν οι δύο απόψεις. Ο δημιουργός πιθανά να καταφέρει να υπάρξει και να διεκδικήσει σεβασμό δίπλα στους επενδυτές. Το οξύμωρο συνεχίζεται.
Κάθε δημιουργός μπορεί να προστατευθεί από το νόμο, εφόσον διαθέτει χρόνο και χρήματα για να υποστηρίξει το έργο του. (Ο νόμος ορίζει ότι η παράθεση μέρους ενός έργου οφείλει να συνοδεύεται από αναφορά στο όνομα του δημιουργού.)
Η πραγματικότητα μας δείχνει ότι υπάρχουν διαρκώς παρατυπίες. Αξίζει κανείς να αναρωτηθεί για τον τρόπο σκέψης όλων αυτών οι οποίοι θα χρησιμοποιήσουν μία παράγραφο, ένα στίχο, μιά φράση, μέρος μιάς εικόνας, μέρος ενός μουσικού κομματιού κ.α. και θα τα παρουσιάσουν ως αποτέλεσμα δικής τους πνευματικής εργασίας.
Κάθε έργο είναι η παρουσίαση μιάς πτυχής της προσωπικότητας του δημιουργού του.
Για όσους λοιπόν οικειοποιούνται πνευματικό κόπο άλλων, θέλω να πω ότι ΦΑΙΝΕΤΑΙ.
Ίσως όχι τις πρώτες φορές, αλλά έρχεται η στιγμή που κραυγάζει η διαφορά μεταξύ του έργου και του προσώπου που οικειοποιήθηκε.
Ο καλλιτέχνης/δημιουργός θα προστατευθεί από το ύφος του, μοναδικό όσο και η προσωπικότητά του.
Όλοι, οφείλουμε χρησιμοποιώντας πνευματικό έργο άλλου να έχουμε την έγκρισή του.
Ο λόγος είναι ηθικός και μόνο, πάντα μιλώντας για κυκλοφορίες στο Διαδίκτυο.
Μόνο σε περιπτώσεις πρωτο-κυκλοφορούντων πνευματικών έργων μπορούμε να μιλήσουμε για οικονομικά δικαιώματα.
Όλα τα έργα πιστεύω πως αρέσκονται να «ταξιδεύουν» και να επικοινωνούνται. Για το ταξίδι τους χρειάζονται την καλλιτεχνική και πνευματική τους δύναμη και το ΟΝΟΜΑ του δημιουργού τους.
Όπως είπα και πριν Νατάσα, με εντυπωσίασε η απήχηση αυτού του μικρού άρθρου μου, και ευχαριστώ και σένα και τη Νάδια για τα ολοκληρωμένα σχόλιά σας.
ΔιαγραφήΣυμφωνώ με το περιεχόμενο του σχολίου σου, το οποίο θα μπορούσε να ενταχθεί στο άρθρο το ίδιο.
Μου αρέσουν και θα επαναλάβω με άλλη σειρά τις φράσεις του επιλόγου σου:
"Όλα τα έργα πιστεύω πως αρέσκονται να «ταξιδεύουν» και να επικοινωνούν με άλλα. Για το ταξίδι τους χρειάζονται την καλλιτεχνική και πνευματική τους δύναμη και το ΟΝΟΜΑ του δημιουργού τους".
Και "Όλοι οφείλουμε, χρησιμοποιώντας πνευματικό έργο άλλου, να έχουμε την έγκρισή του.
Ο λόγος είναι ηθικός και μόνο, πάντα μιλώντας για κυκλοφορίες στο Διαδίκτυο.
Μόνο σε περιπτώσεις πρωτο-κυκλοφορούντων πνευματικών έργων μπορούμε να μιλήσουμε για οικονομικά δικαιώματα".