Johann Sebastian Bach. H αγνή θρησκευτικότητα στην υπέρτατη τέχνη

MIA ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ

Ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ (γερμ. Johann Sebastian Bach, Άϊζεναχ, 21 Μαρτίου 1685 *την ίδια μέρα πέθανε ο μεγαλύτερος αδελφός του Ιωάννης Ιωνάς* - Λειψία, 28 Ιουλίου 1750) ήταν Γερμανός συνθέτης και οργανίστας της περιόδου Μπαρόκ. Υπήρξε αναμφισβήτητα ο συνθέτης αυτής της περιόδου καθώς και ένας από τους σπουδαιότερους της ιστορίας της μουσικής. Τα περισσότερα από 1000 έργα του που έχουν διασωθεί ως τις μέρες μας, ενσωματώνουν σχεδόν όλα τα χαρακτηριστικά του στυλ Μπαρόκ, το οποίο και απογειώνουν στην μέγιστη τελειότητά του. Παρ' όλο που δεν εισάγει κάποια νέα μουσική μορφή, εμπλουτίζει το γερμανικό μουσικό στυλ της εποχής με μια δυνατή και εντυπωσιακή αντιστικτική τεχνική, ένα φαινομενικά αβίαστο έλεγχο της αρμονικής και μοτιβικής οργάνωσης, και την προσαρμογή ρυθμών και ύφους από άλλες χώρες, ιδιαίτερα από την Ιταλία και τη Γαλλία αλλά και από την Αγγλία. 

Τα έργα του καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα από την οργανική μουσική (έργα για τσέμπαλο, εκκλησιαστικό όργανο, κοντσέρτα) ως την φωνητική μουσική (ορατόρια, λειτουργίες, πάθη, καντάτες, κ.α.). Ως χαρακτηριστικά έργα του Μπαχ μπορούν να αναφερθούν τα "Κατά Ματθαίον Πάθη" - το καλλίτερο ορατόριό του και μνημείο του Πολιτισμού μας, τα "Βρανδεμβούργια Κοντσέρτα", οι δύο τόμοι του "Καλώς Συγκερασμένου Πληκτροφόρου" και η "Τέχνη της Φούγκας". Υπάρχουν έργα του Μπαχ χαρωπά και παιχνιδιάρικα, υπάρχουν άλλα με μελαγχολικές πινελιές, όπως επίσης υπάρχουν και εκείνα που ξεχειλίζουν από δύναμη και σε πλημμυρίζουν αισιοδοξία. Καλό είναι να έχει κανείς υπόψη του ότι ναι μεν το έργο είναι ίδιο αλλά η ερμηνεία τού δίνει νέα διάσταση. Για παράδειγμα υπάρχουν άνθρωποι που νοιώθουν πιό άνετα ακούγοντας το "Καλώς Συγκερασμένο Κλειδοκύμβαλο" όχι με κλαβιέ αλλά με πιάνο.

 

J. S. Bach: 19 Sinfonias / The complete album / Accademia Bizantina*       

               

Όσον αφορά την εμφάνισή του, ομάδα εμπειρογνωμόνων κατάφερε να αναδημιουργήσει ψηφιακά το πρόσωπο του συνθέτη. Με βάση αυτό, ο Μπαχ ήταν ένας παχουλός εύσωμος κύριος με αραιά μαλλιά.

Ο συνθέτης προέρχεται από τη μεγάλη γενεά των Μπαχ, που απαντώνται διάσπαρτοι γεωγραφικά και χρονικά με κυριώτερη ενασχόληση τη Μουσική.

Βιογραφία

Την πρώτη του μουσική εκπαίδευση έλαβε  από το "Λατινικό Σχολείο" του Άϊζεναχ, όπου λόγω των καλών επιδόσεων του κέρδισε τάξεις και από τον μουσικό πατέρα του στο Άιζεναχ και στην συνέχεια από τον μεγαλύτερο αδελφό του, Johann Christoph, με τον οποίο έζησε στο Όρντρουφ μετά τον θάνατο των γονιών του. Από πολιτιστική και μορφωτική άποψη το περιβάλλον στο ΄Ορντουρφ ήταν εξαιρετικό. Ο Μπαχ συνέχισε με επιτυχία τις σπουδές του και παράλληλα, υπό την επιρροή του αδελφού του επιδόθηκε με επιτυχία στην σπουδή του εκκλησιαστικού οργάνου.

Το 1699, σε ηλικία 15 ετών, ο Μπαχ συνέχισε τις σπουδές του (άγνωστο γιατί) στο Λύνεμπουργκ συμμετέχοντας στην χορωδία της σχολής και τελειοποιώντας παράλληλα τις γνώσεις του στο Εκκλησιαστικό Όργανο. Εξασφάλιζε τα προς το ζην χάρις στη μικρή αμοιβή του για την συμμετοχή του στην σχολική χορωδία και διάφορα τυχερά από τελετές και εκδηλώσεις ως οργανοπαίκτης. Την περίοδο αυτή ο Μπαχ μελέτησε εντατικά μουσική ερχόμενος σε επαφή με το έργο σπουδαίων μουσικών αλλά και δεξιοτεχνών της εποχής του.

Την εποχή εκείνη έγινε και το εξής ενδεικτικό περιστατικό: Ο Lübeck ήταν δεξιοτέχνης του εκκλησιαστικού οργάνου. Ο Μπάχ ξεκίνησε από  το Λύνεμπουρκ, διανύοντας το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής με τα πόδια, για να πάει στο Αμβούργο και να τον ακούσει. Γυρίζοντας απένταρος και πεινασμένος έψαξε στα αποφάγια ενός πανδοχείου για να βρει κάτι βρώσιμο. Τότε ένας πελάτης από τα πάνω δωμάτια του πέταξε δύο κεφάλια ρέγγας. Ο Μπαχ προσπαθώντας να τα φάει διαπίστωσε ότι ο σπλαχνικός άγνωστος είχε βάλει σε ένα από αυτά ένα χρυσό νόμισμα!

Το 1703, μόλις 18 χρόνων, προσελήφθη ως βιολονίστας στην Αυλή του δούκα της Βαϊμάρης και μερικούς μήνες αργότερα ανέλαβε τη θέση του οργανίστα στην εκκλησία του Αγίου Βονιφάτιου στο Άρνσταντ. 

Το 1707, ύστερα από διαγωνισμό, πήρε την θέση του οργανίστα στην Εκκλησία του Αγίου Βλασσίου στο Μυλχάουζεν, αυτοκρατορική πόλη, μουσικό κέντρο και έδρα διάσημων μουσικών. Στο νέο του περιβάλλον ο Μπαχ ένοιωσε να τον περιβάλλει και η εκτίμηση των νέων εργοδοτών του, που την εξέφραζαν και εμπράκτως, και έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά, καθώς επίσης απέκτησε και τη δυνατότητα να παντρευτεί. Όμως δεν έπαυε να εξαρτάται από το εκκλησιαστικό συμβούλιο και τις εσωτερικές του διενέξεις. Μία με άμεσο αντίκτυπο στον συνθέτη, ο οποίος πίστευε στον πλούτο των μουσικών θρησκευτικών συνθέσεων, αφορούσε, το αν η εκκλησιαστική μουσική επένδυση θα είχε ή όχι ασκητικό χαρακτήρα.

Μετά από ένα χρόνο, το 1708, εγκαταστάθηκε στη Βαϊμάρη, αναγνωρισμένος για τις καταπληκτικές του εκτελέσεις στο Όργανο. Στη Βαϊμάρη δόθηκε στον Μπαχ η δυνατότητα να προχωρήσει τις δικές του συνθέσεις αλλά και να μεταγράψει έργα άλλων σπουδαίων συνθετών της εποχής του. Εκεί απέκτησε τα πρώτα του παιδιά αλλά ένοιωσε και την συντριβή της απώλειας. Δύο παιδιά που γέννησε η Μαρία Βαρβάρα πεθαίνουν αμέσως. Και όχι μόνο αυτό. Εσωτερικές τριβές στην οικογένεια του δούκα είχαν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία άσχημου κλίματος για τον συνθέτη. Άλλωστε, σύμφωνα με την συνήθεια της εποχής, μπορεί να ήταν ήδη γνωστός και αναγνωρισμένος εκτελεστής και συνθέτης αλλά δεν έπαυε στιγμή να είναι μουσικός - υπηρέτης, διότι σε αυτή την κατώτατη ιεραρχική βαθμίδα κατατάσσονταν τότε οι μουσικοί. Ο Μπαχ για άλλη μια φορά θέλει να εργασθεί αλλού.

Το 1718 εγκαθίσταται στην Αυλή του Καίτεν, όπου ο πρίγκηπας Λεοπόλδος του ανέθεσε τα καθήκοντα τού αρχιμουσικού της αυλής, και όπου η αδιαφορία που υπήρχε για τη φωνητική μουσική, ανάγκασε τον Μπαχ να ασχοληθεί με την σύνθεση ενόργανης μουσικής και την τελειοποίηση ορισμένων οργάνων στον μηχανισμό, το κούρδισμα και την τεχνική εκτέλεσης. Το πρώτο μέρος των συνθέσεων, που αποτέλεσαν το "Καλά συγκερασμένο πληκτροφόρο" (24 πρελούδια και 24 φούγκες), γράφτηκε στο Καίτεν, μαζί με τις Αγγλικές και τις Γαλλικές σουίτες. Η έλλειψη εκκλησιαστικού Οργάνου στην Αυλή του Καίτεν κέντρισε τη φαντασία του Μπαχ και στην περίοδο αυτή ανήκουν οι περίφημες Σονάτες και Παρτίτες για σόλο βιολί, οι Σουίτες για βιολοντσέλο και τα 6 εκπληκτικά Βρανδεμβούργια Κοντσέρτα. Mπόρεσε επίσης να επιμεληθεί και την μουσική καθοδήγηση του ταλαντούχου, μεγαλύτερου γιου του Βίλχελμ Φρίντεμαν, προς χάριν του οποίου συνέθεσε το γνωστό εγχειρίδιο "Μικρό Βιβλίο για το Κλαβιέ". Δυστυχώς αυτή η ωραία περίοδος της ζωής του Μπαχ δεν κράτησε πολύ. Το 1719 η οικογένεια Μπαχ χάνει άλλο ένα παιδί. Το 1720 ενώ ο συνθέτης συνόδευε τον πρίγκηπα σε ένα ταξίδι, η Μαρία Βαρβάρα αρρώστησε και σε λίγες ώρες πέθανε. 'Έζησαν μαζί 13 χρόνια και απέκτησαν 7 παιδιά, από τα οποία επέζησαν 4. 'Όταν ο Μπαχ συνήλθε, πήρε τη μεγάλη απόφαση, να συγκεντρώσει ότι απέμεινε από την οικογένεια του και να εγκαταλείψει την αυλή.

Το 1723 λοιπόν εγκατέλειψε το Καίτεν, προκειμένου γα διαγωνιστεί στη Λειψία για την κατάληψη της θέσης του κάντορα στην εκεί Εκκλησία του Αγίου Θωμά. Τελικά, κατέλαβε την θέση αυτή, που επί δύο περίπου αιώνες την κατείχαν διαπρεπείς μουσικοί, και η οποία μπορούσε να θεωρηθεί, ακόμα και από κοινωνική άποψη, το αποκορύφωμα της σταδιοδρομίας ενός μουσικού.  Το συμβόλαιο όμως που υπέγραψε περιελάμβανε πολλούς όρους και δεσμεύσεις. Τρεις δήμαρχοι, δύο αντιδήμαρχοι και δέκα πάρεδροι καθώς και ο πρύτανης και αντιπρύτανης της σχολής του Αγίου Θωμά ήσαν οι άμεσοι προϊστάμενοι  του!

Μεγάλη αντίθεση με το Καίτεν  όπου ο Μπαχ αναφερόταν μόνο στον πρίγκηπα. Επιπλέον όφειλε να διδάσκει στους οικότροφους μαθητές της σχολής Λατινικά  και έπρεπε να τους επιβλέπει έως την ώρα του βραδυνού ύπνου! Επίσης έπρεπε να συμμετέχει με την χορωδία των παιδιών στις τελετές της πόλης και να συνθέτει ένα νέο έργο σε κάθε επίσημη περίσταση. Υπολογίζεται ότι έπρεπε να συνθέτει γύρω στις 60 καντάτες το χρόνο. Ψάλλονταν  μετά την ανάγνωση του Ευαγγελίου (εκτός της Τεσσαρακοστής) και συχνά παρεμβάλλονταν στο από άμβωνος κήρυγμα!!  Εντούτοις ο Μπαχ κατόρθωσε και έδωσε εξαιρετικά έργα, τα οποία είχαν άμεση απήχηση στο εκκλησίασμα. 

Η εγκατάσταση στη Λειψία συνοδεύτηκε από τη γέννηση του πρώτου παιδιού του Μπαχ από τη δεύτερη σύζυγό του, την σοπράνο Άννα Μαγδαληνή. Απέκτησαν μαζί 13 παιδιά από τα οποία όμως 7 χάθηκαν σε μικρή ηλικία.

Τα πράγματα στην Λειψία δεν ήταν για τον Μπαχ, όπως τα είχε υπολογίσει. Συχνότατα αναπολούσε τις μέρες του Καίτεν. Είχε να αντιπαλέψει με τη μετριότητα, την τσιγκουνιά και την στενομυαλιά των προϊσταμένων του αλλά και με την απειθαρχία, την έλλειψη φροντίδας και πόρων, που ταλαιπωρούσαν την σχολή. Επιπλέον το ανταγωνιστικό  Μουσικό Κολλέγιο (Collegium Musicum) της Λειψίας που είχε ιδρυθεί το 1702 από τον μεγάλο συνθέτη Γεώργιο Φίλιππο Τέλεμαν προσήλκυε τους πλέον ικανούς μαθητές της πόλης. 

Το "κατά Ματθαίον Πάθη", το "κατά Ιωάννην Πάθη" και άλλα αριστουργήματα εγράφησαν αυτή την περίοδο.

Σταδιακά ο Μπαχ εκτός από την οδύνη του θανάτου, που ήταν τακτικός επισκέπτης στην οικογένεια του, είχε να αντιμετωπίσει τις μικρότητες των προϊσταμένων του και τη μεγάλη ανέχεια -ασήκωτο πρόβλημα για ένα μεγαλοοικογενειάρχη-, στην οποία είχε οδηγηθεί μετά από μεθοδευμένη μείωση των αποδοχών του. Η δημιουργικότητα του αρχίζει να κάμπτεται και δίνει έργα ανάξια του ταλέντου του.

Το 1731 συνέβη ένα γεγονός που άλλαξε προς το καλλίτερο την ζωή του Μπαχ και που αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι κατισχύουν των θεσμών. Εκλέγεται πρύτανης στη Λειψία (δυστυχώς μόνο για τρία χρόνια, γιατί μετά πήγε καθηγητής σε πανεπιστήμιο) ο Ιωάννης Ματίας Γκέσνερ μορφωμένος άνθρωπος, εργατικός και πειθαρχημένος, γνώστης της αξίας του Μπαχ. Μέσα σε λίγους μήνες κατόρθωσε να αλλάξει πολλά πράγματα. Ενδιαφέρθηκε για τους μουσικούς, τις απολαβές τους, τις συνθήκες ζωής τους, το έργο τους, τις υποδομές και προχώρησε σε βελτιώσεις αντιμετωπίζοντας με διπλωματικότητα αλλά και αποφασιστικότητα τις αρχές. Ο Μπαχ άρχισε πάλι να μεγαλουργεί. Μπόρεσε μάλιστα να κάνει και δεύτερη δουλειά ενισχύοντας τα προβληματικά οικονομικά του. Έχοντας ήδη αναλάβει και τη διεύθυνση του Μουσικού Κολλεγίου, μπορούσε να μετέχει σε αμειβόμενες μουσικές εκδηλώσεις, σε εμπορικές εκθέσεις, καφενεία  κ.α.

Στη Λειψία, εκτός από σύντομες διακοπές, ο Μπαχ έμεινε έως τον θάνατο του. Αυτή είναι η πιο κοπιαστική και πιο έντονη περίοδος του συνθέτη, υποχρεωμένου, από την θέση του, να ασχολείται συγχρόνως με πολλά πράγματα (σχολή μουσικής, κοντσέρτα, σύνθεση νέων μουσικών έργων).

 

Καλεσμένος το 1747 στο Πότσνταμ από τον Φρειδερίκο Β', αυτοσχεδίασε με εξαιρετική επιτυχία πάνω σ' ένα θέμα που του έδωσε ο ίδιος ο Φρειδερίκος, στον οποίο ο Μπαχ αφιέρωσε κατόπιν το έργο του "Μουσική προσφορά". Ο βασιλιάς δεν έδωσε σημασία στο δώρο του Μπαχ. Γεγονός που ο Μπαχ, που ήξερε να ζυγίζει τους ανθρώπους, σχολίασε δηκτικά: "Δεν αγαπούσε τη Μουσική, όσο έδειχνε, αλλά το φλάουτο του"...

Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, έγραψε το μνημειώδες έργο "Η τέχνη της φούγκας", μια εξαιρετική σύνθεση που έμεινε για πολλούς κριτικούς ημιτελής, εξαιτίας σοβαρής αρρώστειας των ματιών του. Ύστερα από δύο χειρουργικές επεμβάσεις που όχι μόνο απέτυχαν, αλλά προκάλεσαν και σοβαρές βλάβες σε ολόκληρο τον οργανισμό του, ο Μπαχ πέθανε από αποπληξία. 

Επέζησαν, η δεύτερη σύζυγος, 6 γιοι και 4 κόρες από τα 20 παιδιά που είχε φέρει στον κόσμο με τους δυο γάμους του (τη δεύτερη εξαδέλφη του Maria Barbara και την σοπράνο Anna Magdalena).

Μετά το θάνατο του η οικογένεια του σκορπίστηκε. Η Μαρία Μαγδαληνή έζησε σε μεγάλη ένδεια μαζί με τη μεγάλη ανύπανδρη κόρη της με μοναδικό σχεδόν πόρο τις ελεημοσύνες των γειτόνων. Δέκα χρόνια αργότερα τον ακολούθησε. Μας άφησε τις αναμνήσεις της στο ονομαστό "Μικρό Χρονικό της Άννας Μαγδαληνής Μπαχ". Κάπου στις πρώτες σελίδες του γράφει: "Πιστεύω ειλικρινά ότι δύο μόνο γυναίκες υπήρξαν πραγματικά ευτυχισμένες στη Θουριγγία: Η Μαρία Βαρβάρα Μπαχ, εξαδέλφη και πρώτη γυναίκα του Σεβαστιανού, και εγώ, η δεύτερη".

Κατά τα επόμενα χρόνια έγινε πραγματικότητα το γνωστό σε όλους μας σενάριο της αμάθειας, της αδιαφορίας και της μικροψυχίας των ανθρώπων. Το έργο του Μπαχ σιγά-σιγά ξεχάστηκε και πέρασε στην αφάνεια. Επανήλθε οριστικά στο προσκήνιο κατά το 1ο τέταρτο του 19ου αιώνα. Αυτό επιτεύχθηκε χάρις στην φροντίδα του γνωστού συνθέτη Φέλιξ Μέντελσον.

Η μνήμη του Μπαχ τιμάται από τις Λουθηρανικές εκκλησίες στις 28 Ιουλίου.

 

     Bach - The Art of Fugue, BWV 1080 [complete on Organ, 1956, Helmut Walcha]

Contrapunctus I

 Contrapunctus II
  Contrapunctus III

  Contrapunctus IV
 Contrapunctus V

Contrapunctus VI in Stylo Francese

  Contrapunctus VII per Augmentationem et Diminutionem
Contrapunctus VIII 

       Contrapunctus IX alla Duodecima
Contrapunctus X alla Decima
 Contrapunctus XI Triple fugue
Canone all' Ottava

Canone alla Duodecima in Contrapunto alla Quinta
Canone alla Decima in Contrapunto alla Terza

Canone per Augmentationem in Contrario Motu
 Contrapunctus XIII rectus

     Contrapunctus XIII inversus 

Contrapunctus XII rectus

    Contrapunctus XII inversus 

                                  

Κατάλογος έργων Μπαχ - ταξινόμηση BWV.

Λόγω του εντυπωσιακού αριθμού έργων του Μπαχ, δημιουργήθηκε η ανάγκη συστηματικής ταξινόμησης τους. Τα έργα του Μπαχ αναφέρονται με τους αριθμούς BWV, τα αρχικά του γερμανικού όρου Bach Werke Verzeichnis (Κατάλογος Έργων Μπαχ). Ο κατάλογος, που δημοσιεύθηκε το 1950, συντάχθηκε από τον Wolfgang Schmieder και οι αριθμοί BWV αναφέρονται κάποιες φορές και ως αριθμοί Schmieder. Σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιείται (σπανίως) μια παραλλαγή που χρησιμοποιεί το γράμμα S, αντί του BWV.

Χαρακτηριστικό αυτού του καταλόγου των έργων του Μπαχ είναι ότι οργανώνεται θεματικά και όχι χρονολογικά. Συγκεκριμένα ακολουθείται η εξής σύμβαση:

• BWV 1-222: καντάτες
• BWV 225-248: μεγάλης κλίμακας χορωδιακά έργα
• BWV 250-524: άλλα χορωδιακά, ορατόρια και κυρίως θρησκευτικά έργα
• BWV 525-748: έργα για εκκλησιαστικό όργανο
• BWV 772-994: έργα για κλειδοκύμβαλο
• BWV 995-1000: έργα για λαούτο
• BWV 1001-1040: έργα μουσικής δωματίου
• BWV 1041-1071: έργα για ορχήστρα
• BWV 1072-1126: κανόνες και φούγκες

Στη σύνταξη του καταλόγου, ο Schmieder ακολούθησε σε μεγάλο βαθμό μια προγενέστερη περιεκτική έκδοση των έργων του συνθέτη (το Bach Gesellschaft Ausgabe).

ΣΑΝ ΕΠΙΛΟΓΟΣ:

Οι βιογράφοι του συμφωνούν στο ότι ο Μπαχ ήταν ένας πολυπροικισμένος άνθρωπος αγνά και βαθιά θρησκευόμενος.  

Αγαπούσε βέβαια τον κόσμο και ουδέποτε ένοιωσε την ανάγκη της φυγής από τα εγκόσμια, είχε όμως τη βαθειά λαχτάρα να εκφράζει την θρησκευτικότητά του μέσω της μοναδικής Τέχνης του. Στην αυλή του Καίτεν (όπου ο συνθέτης πέρασε τα καλλίτερά του χρόνια) υπήρχε μία συνεχής ζήτηση για κοσμική μουσική, που στην σύνθεση της ήταν βέβαια απαράμιλλος, η θρησκευτική όμως μουσική ερχόταν σε δεύτερη μοίρα. Από τον Μπαχ όμως έλλειπε πολύ το εκκλησιαστικό όργανο, η χορωδία και το ευλαβές εκκλησίασμα. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που αποφάσισε να φύγει και να πάει στη Λειψία και στην ασφυκτικά ελεγχόμενη από ασήμαντους θέση του κάντορα...

 

 Glenn Gould - Goldberg Variations BWV 988 (Johann Sebastian Bach) [Full Album] 1981

Track listing
A Aria & Variations 1-15 00:00
B Variations 16-30 & Aria Da Capo 24:12
Personnel
Glenn Gould: Piano. 

*
Πληροφορίες για τις 19 Συμφωνίες
19 SINFONIAS

WIR DANKEN DIR GOTT, WIR DANKER DIR (BWV 29) - 0:01
Sinfonia for organ obbligato, three natural trumpets, timpani, two oboes, solo violin, two violins, viola and basso continuo in D major
note: after BWV 1006

NACH DIR, HERR, VERLANGET MICH (BWV 150)
Sinfonia (Adagio) for two violins, bassoon and basso continuo in B minor - 3:43

AM ABEND ABER DESSELBIGEN SABBATS (BWV 42)
Sinfonia for two oboes, two violins, bassoon, violoncello and basso continuo in D major - 6:21

GEIST UND SEELE WIRD VERWIRRET (BWV 35)
Sinfonia for two oboes, english horn, organ obbligato, two violins, viola and basso continuo in D minor - 13:01
note: after BWV 1059

ICH STEH' MIT EINEM FUSS IM GRABE (BWV 156)
Sinfonia (Adagio) for oboe, two violins, viola and basso continuo in F major - 18:18
note: after BWV 1056

GEIST UND SEELE WIRD VERWIRRET (BWV 35)
Sinfonia for two oboes, english horn, organ obbligato, two violins, viola and basso continuo in D minor - 21:03
note: after BWV 1059

DER HERR DENKET AN UNS (BWV 196)
Sinfonia (Andante) for two violins, viola, violoncello and basso continuo (organ) in C minor - 24:43

DER HIMMEL LACHT, DIE ERDE JUBILIERET (BWV 31)
Sonata (Allegro) for three natural trumpets, timpani, three oboes, english horn, bassoon, two violins, two violas, two violoncellos and basso continuo in C major - 27:25

TRITT AUF DIE GLAUBENSBAHN (BWV 152)
Sinfonia (Ouverture à la française - Adagio, allegro ma non presto) for recorder, oboe, viola d'amore, viola da gamba & basso continuo in E minor - 30:00

GOTT SOLL ALLEIN MEIN HERZE HABEN (BWV 169)
Sinfonia for two oboes, english horn, organ obbligato, two violins, viola and basso continuo in D major - 33:14
note: after BWV 1053

WEINEN, KLAGEN, SORGEN, ZAGEN (BWV 12)
Sinfonia (Adagio assai) for oboe, two violins, two violas and basso continuo in F major - 42:18

FALSCHE WELT, DIR TRAU' ICH NICHT (BWV 52)
Sinfonia for two horns, three oboes, bassoon, two violins, viola and basso continuo (organ) in F major - 44:52
note: after BWV 1046

UNS IST EIN KIND GEBOREN (BWV 142)
Concerto for two recorders, two oboes, two violins, viola and basso continuo in A minor - 49:19
note: work by Johann Kunhau

WIR MUESSEN DURCH (BWV 146)
Sinfonia for organ concertante, two oboes, english horn, two violins, viola and basso continuo in D major - 50:38
note: after BWV 1052

HIMMELSKOENIG, SEI WILLKOMMEN (BWV 182)
Sinfonia/Concerto (Grave, adagio) for recorder, solo violin, violin, two violas, violoncello and basso continuo (violoncello) in G major - 58:37

ICH LIEBE DEN HOECHSTEN VON GANZEM GEMUETE (BWV 174)
Sinfonia/Concerto for two horns, two oboes, english horn, three violins, three violas, three violoncellos and basso continuo (bassoon, violone) in G major - 1.01:04
note: after BWV 1048

ICH HATTE VIEL BEKUEMMERNISS (BWV 21)
Sinfonia (Adagio assai) for oboe, two violins, viola and basso continuo (organ, bassoon) - 1.06:43

GLEICHWIE DER REGEN UND SCHNEE VOM HIMMEL FAELLT (BWV 18)
Sinfonia (Ciaccona) for recorder, four violas, violoncello and basso continuo in G minor - 1.09:46

DIE ELENDEN SOLLEN ESSEN (BWV 75)
Sinfonia for natural trumpet, two violins, viola, violoncello and basso continuo in G major - 1.12:46

Accademia Bizantina / Ottavio Dantone (conductor)
http://www.accademiabizantina.it

[on authentic instruments]

Πηγές: Βικιπαίδεια, διάφορες μουσικές περιοδικές εκδόσεις, η δισκοθήκη και η βιβλιοθήκη μου, βιβλία για τη μουσική, διάφορες ιστοσελίδες, η Creative Commons και η βασική και η συμπληρωματική ιστοσελίδα του J. S. Bach.